Η Μύκονος είναι πιθανότατα το πιο γνωστό Αιγαιοπελαγίτικο νησί και ανήκει στις Κυκλάδες. Αποτελεί κορυφαίο τουριστικό προορισμό για διακοπές και έτσι οι περίπου δέκα χιλιάδες κάτοικοι το καλοκαίρι πολλαπλασιάζονται. Η έκταση του νησιού είναι 86,125 τ.χλμ., ενώ έχει μήκος ακτών πάνω από 80 χιλιόμετρα. Πρωτεύουσα του νησιού είναι η Χώρα, που βρίσκεται στη δυτική πλευρά του νησιού., ενώ στα διοικητικά όριά της περιλαμβάνονται τα νησιά Δήλος και Ρήνεια. Από τα μέσα του 20ου αιώνα ο τουρισμός στη Μύκονο αναπτύσσεται ραγδαία, προσελκύοντας εκατομμύρια επισκέπτες στο νησί, ανάμεσα τους και κορυφαίες προσωπικότητες του πλανήτη.

Η Μύκονος στα βόρεια της έχει την Τήνο, στα δυτικά τη Σύρο, στα νότια την Πάρο και τη Νάξο ενώ αρκετά ανατολικότερα βρίσκεται η Ικαρία. Η Μύκονος έχει σχήμα περίπου τριγωνικό, μέγιστο μήκος 14 περίπου χιλιόμετρα και πλάτος 10. Οι ακτογραμμές σχηματίζουν κόλπους που εισχωρούν σε βάθος μέσα στην ξηρά, με σημαντικότερους αυτούς της Χώρας, του Πανόρμου και του Ορνού. Το νησί είναι κυρίως λοφώδες και κυρίαρχο πέτρωμα είναι ο γρανίτης. Το έδαφος είναι τραχύ, πετρώδες και ελάχιστα ομαλό ενώ η μορφολογία του νησιού είναι ορεινή ή ημιορεινή. Οι ψηλότερες κορυφές του νησιού είναι του Προφήτη Ηλία, Άνω Μεράς (341μ.) και οι δύο γειτονικές κορυφές, Βάρδιες (372μ.) και Προφήτη Ηλία (386μ.) βορείως της χώρας.

Το κλίμα είναι εύκρατο, μεσογειακό με τα χαρακτηριστικά κυκλαδίτικα μελτέμια να κάνουν την εμφάνισή τους κυρίως τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Στο παρελθόν οι κάτοικοι ασχολούνταν εντατικά με τη γεωργία, την κτηνοτροφία και την αλιεία, κάτι που συμβαίνει και σήμερα σε αρκετά μικρότερο βαθμό καθώς έχει δοθεί μεγάλο βάρος στον τουρισμό.