Η περιοχή της Καβάλας σύμφωνα με τα ευρήματα κατοικείται ήδη από την Παλαιολιθική εποχή, τότε που ανάμεσα σε αυτή και τη Θάσο δεν υπήρχε θάλασσα αλλά ξηρά. Ένας από τους πρώτους οργανωμένους οικισμούς της νεολιθικής εποχής έχει εντοπιστεί στη θέση Ντικιλί Τας.

Κατά την αρχαιότητα άποικοι από τη Θάσο ιδρύουν την πόλη της Νεάπολης, στη θέση της σημερινής Καβάλας, αλλά και μια άλλη πόλη που πολύ σύντομα θα ονομαστεί Φίλιπποι, προς τιμή του βασιλιά Φιλίππου Β’ της Μακεδονίας, ο οποίος την θέτει υπό την προστασία του.

Μεγάλα ιστορικά γεγονότα για την περιοχή είναι η περίφημη μάχη των Φιλίππων το 42 π.Χ. ανάμεσα στους δολοφόνους του Ιούλιου Καίσαρα (Βρούτο και Κάσσιο) και τους εκδικητές του Οκταβιανό και Μάρκο Αντώνιο, που οδήγησε στην ήττα και την αυτοκτονία τους πρώτους καθώς και η ίδρυση της πρώτης χριστιανικής εκκλησίας της Ευρώπης στους Φιλίππους από τον Απόστολο Παύλο το 49 μ.Χ., κάτι που ανέδειξε την περιοχή σε μητρόπολη του χριστιανισμού.

Κατά τα βυζαντινά χρόνια η Νεάπολη θα μετονομαστεί σε Χριστούπολη, θα αποτελέσει μήλον της έριδος για πολλού επίδοξους κατακτητές και τελικά το 1391 θα καταστραφεί από τους Οθωμανούς. Οι Οθωμανοί θα κατασκευάσουν κάστρο για να ελέγχουν την περιοχή (το γνωστό σήμερα Κάστρο Καβάλας) και γύρω από αυτό θα αναπτυχθεί η πόλη της Καβάλας. Η οθωμανική κατοχή της περιοχής θα κρατήσει μέχρι και το 1913 όταν ο ελληνικός στρατός κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους θα απελευθερώσει την περιοχή, η οποία θα ενωθεί επιτέλους με την Ελλάδα.